Hoi Allemaal
Via deze blog leek het mij leuk
om meer met jullie te kunnen delen, en interactie met jullie te hebben. Hoeveel blogs en welke onderwerpen zal afhankelijk zijn van tijd en wat het is wat jullie willen zien. De voornaamste onderwerpen zullen de modellen en lessen zijn nieuwe lessen en welke modellen we zullen gaan maken. Voor bepaalde modellen leel het me leuk als we samen beslissen over het te maken model van de maand.
In eerste instantie wilde ik graag een besloten facebook groep voor cursisten. Het besloten facebook groep is er al, maar nadat deze was gemaakt, leek het mij handiger te wachten totdat we meer cursisten en onderwerpen hadden. Daarnaast moest ik kijken of ik er ubuhaupt tijd voor zou hebben. Uiteindelijk leek een blog voor nu een alternatief. Onderaan de bolg zal ik de gegevns achterlaten voor het besloten facebook groep voor iedereen die zich ervoor wilt aanmelden. Wees aub niet teleurgestled als je er niks op ziet staan.
Even voorstellen
wil mij allereerst voorstellen en een beetje over mezelf vertellen mijn achtergrond en Naaionline vertellen.
Ik ben 44 jaar, getrouwd met mij eerste liefde. We hebben samen 2 kinderen. een dochter van 21 jaar en een zoon van 9 jaar en wonen in Rotterdam.
Als het op kleding maken komt heb ik min of meer mijn hele leven kleren gemaakt. Mijn ouders zaten in het vak en hadden in mijn geboorteland Ghana allebei een hun eigen naaitalier. Mijn vader deed voornamelijk heren kleding en mijn moeder dames kleding. Ik heb letterlijk tussen de spelden leren kruipen. Als jong meisje heb ik gezien hoe mijn ouder mooie kleren maakten voor vooraanstaande mensen en sjijke evenementen, maar wat mij vooral bij bleef was hoe mijn moeder allemaal dames in huis nam, deze een naaiopleiding gaf en in het atelier liet helpen in ruil voor wat hulp in huis, onderdak en eten. Tot op de dag van vandaag onderhouden deze vrouwen zichzelf en hun gezin met het vak dat zij van mijn moeder hebben geleerd.
Dat je met zoiets simpels als een naaimachine iemands leven kan veranderen en een gemeenschap van gelijkgestemden kan vormen is mij altijd bij gebleven.
In 2005 heb ik mijn bedrijf PRICCI Styling en Design opgericht, Ik heb voor verschillende bedrijven als stylist en personal shopper gewerkt, maar meer als zelfstandige modeontwerper kleding en collectie voor verschillende winkles binnen en buiten Nederland mijn eigen vervaardigde collecties verkocht.
In 2006 zijn we met naaicursussen en patroontekenen gestart en is mijn moeder mij komen helpen met lesgeven. Of eigenlijk gaf zij les en assisteerde ik haar. Ik haalde hier heel veel voldoening uit en ben steeds meer gaan lesgeven en minder met winkels gaan werken. Toen ben ik met Mobiele atlier gestart onze naaiatelier aan de dillenburgtraat 48 in Rotterdam. Hiervoor hebben we andere locaties gehad, maar hier in deze atelier was eik echt thuis. Mochten jullie in Rotterdam wonen of lkomen, kom dan gersut even langs.
We zijn steeds minder collecties voor winkels gaan maken en de nadruk kwam steeds meer op de cursussen te liggen, maar af en toe hebben we een leuke project of klant die we niet kunnen weigeren.
Naaionline is geboren
Na jarenlange ervaring in kleding maken, maar ook met cursisten, feedback en informatie wilde ik graag een plek om zoveel mogelijk van deze informatie samen te bundelen. Ik kwam soms goede informatie voor naaien online tegen, maar vond dat er altijd basis informatie ontbrak. Naast het samenbundlen van informatie wilde ik een plekje voor onze eigen cursisten creeeren waar zij verder konden waar ik of de les in het atelier ophield. Niks is vervelender dan lekker in een naaiproject te zitten en deze graag wilt afmaken, maar niet verder kunnen, omdat je naar huis moet. Ik ben zelf best ongeduldig en kon mij in de schoenen van de cursisten verplaatsen. Toen kwam ik met het idee voor Naaionline.
Toen was Naaionline gebroren. Het eerste half jaar was het verschillende stystemen voor de cursussen onderzoeken en zelf uitproberen, dit was erg tijdrovend en frustreren. Ik liep elke keer vast op iets wat mij niet aanstond, of waarvan ik wist dat het voor onze markt, branche en cursisten niet ging werken. Inplaast van een kant en klare instap systeem besloot ik dus te gaan voor een systeem wat ik voor het grootse gedeelte zelf kon bouwen. Het tweede helft van het jaar heb ik hieraan gewerkt.
Uiteindelijk heb ik Naaionline 2 jaar op de plank gelegd. Ik zag het voordeel er niet van en naar mijn idee ging het alleen maar snijden in mijn fysieke cursussen, omdat dit mijn hoofde inkomen was. Waarom moest ik een Online cursus maken, dat goedkoper was waarddoor mensen helemaal niet meer in de fysieke cursussen geintereseerd zou zijn. Ik zag hier enkel de nadelen van in, plus het koste mij heel veel tijd, plus ik wist niet eens hoe ik het ging aanpakken. Vragen als Wie gaat dit doen en hoe, wie gaat er filmen hoeveel tijd, ga ik hier uberhaupt iets aan hebben en zo heb ik 2 jaa met mezelf geworsteld. Begin 2019 Ging er ergens een lampje aan en leek het alsof ik ineens de antwoorden kreeg op mijn vragen. Ik moest dit gewoon doen, nadeel of voordeel, als dit iets was waar ook maar 1 persoon iets aan had, dan was dat 1 persoon die ik verder had gehoplen. Ik ben toen als een bezetene aan de slag gegaan. Er is veel misgegaan, maar daar heb ik steeds van geleerd. en ook het voor de camera staan was voor mij een ding. Ik volde me bloot en kwestbaar en out there. Ik kon mij niet in mijn ateliertje verstoppen. Dit was volgens mij 1 van de drempels waar ik het meest blij ban dat ik overeen ben gekomen. Ik kan namelijk niemand anders zijn dan mezelf en ik moest mezelf hier helemaal ingooien. Er was niemand beter om voor de camera te staan en te vertellen over naaien dan ikzelf, er was neimand die beter wist van welke hoek ik iets gefilmd wil hebben dan ikzelf, en er was niemand die met editen van de video’s precies wist wat ik er wel en niet in wilt hebben dan ikzelf. Kortom het kwam allemaal op mezlef neer. Uiteraard heb ik veel hulp gehad tussendoor, maar het bulk van het werk doe ik zelf, ik ben een beetje een control freak als het op bepaalde dingen aankomt, daarnaast hou ik niet aleen van mijn werk, maar ook van de wisselwerking en interactie met cursisten en mensen in het algemeen.
Nu vanwege Corona ben ik vaker thuis dan in het atelier aan het werk. Het atelier is mensen gezeligheid en activiteit en hoewel ik het daar altijd heerlijk vind als ik het voor mezelf heb werk ik nu liever thuis en ben ik bij mijn gezin. Ditt betekend dat ik even geen gebruik maak van assitentie waardoor dingen als bijvoorbeeld het model van de maand wat langer op zich laat wacthten. Veel mensen gaan ervan uit dat we dit vanwegen het Corona crisis hebben opgezet, maar realisren zich niet dat zoiets niet als een paddestoel uit de grond springt tenzij je er al heel lang mee bezig bent. Of als je tientallen werknemers hebt die allemaal voor je werken.
Na de mei vakantie zal het atelier weer open zijn en gaan we met gepaste maatregelen de cursussen in het atelier hervatten.
Als het qua tijd lukt wil ik graag elke week een blog maken, zodat jullie mijn proces kunnen volgen, maar ook zodat ik jullie stemmen, ideeen kan horen. Nu het basis onderdeel er staat, ik zal niet zeggen klaar, want wat is klaar. Wil ik graag nieuwe modellen en consepten behandelen.
Hiermee hoop ik dat jullie een kleine kijkje in mijn leven te geven. en natuurlijk hoor ik ook graag van jullie.
Wat drijft jullie, waarvan raaken jullie geinspreerd.
